ေဆာင္းရာသီေတးသြားျဖင္႔ အသြားလိပ္ဓားသြားမ်ား
စကတည္းက ယဥ္သကိုဆိုသလိုပါပဲဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ေယာကၡမဟာ ေနမေကာင္းျဖစ္ဖူးတယ္။ အထူးကုဆရာ၀န္ဆိုတာၾကီးဆီကုိသြားျပီးေဆး၀ါးကုသခံပါတယ္။ ဆရာ၀န္ၾကီးဟာ ဆရာ၀န္ၾကီးပီပီ လူနာေျပာတာနားမေထာင္ေတာ႔ဘူးဆရာ။ အဲဒါ သက္ဆိုင္ရာကို အေၾကာင္းေပးပါဆရာရယ္။ မလိုေတာ႔ဘူးဆရာ၊ ဆရာ၀န္ၾကီး တပည္႕မဟာ ကြ်န္ေတာ္႔မရီးတစ္၀မ္းကြဲမွန္းဆရာ၀န္ၾကီးအခုေတာ႔သိသြားပါျပီ။ စကားေတြ ဘာေတြလည္းပိုေျပာလာျပီေပါ႔ဆရာရယ္။ ဒီလိုပဲျဖစ္သင္႔တယ္မဟုတ္လားဆရာ။ ဆရာ၀န္ၾကီးက အထူးကုၾကီးေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္ဒါကို ေမ႔မွာစိုးတယ္။ ႏွစ္ခါထပ္ေျပာမယ္။ အထူးကုၾကီး၊ အထူးကုၾကီး။ သူ႕မွာ အခ်ိန္ပိုမရိွဘူးဆရာ။ သူက လူနာေတြ လိုက္ေနတဲ႔ ပုေလြဆရာ။ ဆရာတို႕အေခၚ piper ေပါ႔ေနာ္။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ ထြန္က်ဴးမိျပီလားမသိ။ ဘြာေတးေနာ္ဆရာ။ ဒါနဲ႕ေလ၊ ဆရာ၀န္ၾကီးဆိုသူေပါ႔ဆရာ၊ ဆီးပိုက္ကို ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ မက်င္႔ေတာ႔ဘဲျဖဳတ္ခိုင္းတယ္။ ေယာကၡမၾကီးအေတာ္ခံလုိက္ရတယ္ဆရာ၊ ေရွာက္ေရွာက္ပူလုိ႕မရတဲ႔ ငရဲဟာ ဘယ္ေသးလိမ္႔မလဲဆရာ။ အဲဒီလိုမလုပ္ရဘူးဆုိတာ ဆရာ၀န္ၾကီးေလာက္ ေက်ာင္းမွာ ၾကာၾကာစာမက်က္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ နာ႔စ္ေတြေတာင္သိတယ္ဆရာ။ ဆရာ၀န္ၾကီးဟာ အထူးကုၾကီးေနာ္ဆရာ။ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္အထပ္ထပ္ေျပာတယ္။ အထူးကုဆိုတာ ဘာလဲဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္နားလည္တာကေတာ႔ သူက နည္းနည္းေလးမွာ မ်ားမ်ားသိရမယ္မဟုတ္လားဆရာ။ သက္ဆိုင္ရာကို အေၾကာင္းမၾကားခ်င္ေတာ႔ဘူးဆရာ။ ေယာကၡမၾကီးလည္း ေဆးရံုကဆင္းပါျပီဆရာ။ အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီးလည္း အထူးကုလို႕ပါပဲ။ ဇာတ္ေပါင္းေသာ္ ေယာကၡမၾကီးက ကြ်န္ေတာ႔္ ေယာကၡမၾကီးျဖစ္ျပီး။ အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီးက အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီးျဖစ္လုိ႕ပါပဲ။ အဲဒါကို ဆရာ႔ကိုေျပာျပတယ္လို႕မေအာက္ေမ႔ပါနဲ႕ဆရာ။ လမ္းၾကံဳလို႕ေျပာတယ္လည္း မမွတ္ပါနဲ႕။ အစမ္းေပးတဲ႔လ်က္ဆားနဲ႕ ေလလည္ၾကတဲ႔ေခတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကဗ်ာေရးေနတာပါ ဆရာ။ ။
xanthos
ဟိဟိ ... အႏုပညာေစာ္ေတာ႔မနံဘူးေပါ႔ ဆရာရယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒါက ကဗ်ာေစာ္နံမလားလို႕ နည္းနညး္ေလာက္ရွဴၾကည္႕ေစခ်င္တယ္။
